आज रुतले पाऊल .. सोन-सद्या चाफ्यात ..
नाळे सरशी बांधून मन घुंगरात ..
जोजावल्या अंगाईत कढ रुपेरी चाखून
काळ्या गोऱ्या बांगडीत माय मनी काढे दृष्ट
घट्ट वेणी सरशी किती प्राजक्त प्राजक्त
सया अंगणी रमून मनी माऊ च्या जगात
चांदण्या चांदण्या जोडता आकार ..
त्यासी ऋतू जाता जाता देत जाई नवे नाव ...
लक्ख आरशाला आता रोज नवी टीट ..
काय वाट पाहे मन .. बंद उघड्या दारात ..
दिस जाती दिसापारी तरी मनास मोहर ...
जात्या दिवसामागे कधी अश्रू मोजीत ..
झाले पाऊल परके आज मंगल दिवस ..
कुणा कसे सांगू आज कातरले मन ..
दूर घंटानाद आज वाटे पहावासा ..
नभी उगवल्या आज लक्ष लक्ष तारा ..
तेवलेली ज्योत त्यात तुझे प्रतिबिंब ..
इवल्या हातात तुझे माझे एक रूप ..
बिघडले मात्र वाटे सूर नकोसा ...
का वाटे मज हा सूर ओळखीचा ...
खुडलेली कळी फुटला आकांत ...
मना फुलण्याआधी जगण्याची भ्रांत ..
कुणा कुणा थांबवाल .. आज बोलूया स्वतःशी ...
कुणा परक्याच्या आधी .. तूच माझी सांगाती ...
ये ग फुलवीत हास्य ... आज चकोराची साथ ..
अपुऱ्या चित्रावर आज इंद्रधनुचा हात ...